1970'lerden beri "Modern" finans, ya da "finansal terör" çağında altın standardı neredeyse unutulmuştu. Bugünlerde "Modern" karşılıksız paralar yavaş yavaş çuvalladıkça, altın standardı yine tartışılmaya başlandı. Ancak alışkanlıklardan vazgeçmek, paradigma değiştirmek kolay değil! Yazıda, altın standardına genelde ekonomiler çuvalladıktan, iyice çöktükten sonra geçilmesi, sanki altın standardının bir suçu, eksikliğiymiş gibi pazarlanıyor. Oysa o kötü durumdan bir kurtuluş çaresi olarak görülmesi nedeniyle o durumlarda altın standarına başvurulmuş olmuyor mu?
Yazının başında itibari paraya (fiat currency) ilişkin (bu satırların yazarı gibi) "munafıklar" tarafından yapıldığı belirtilen benzetmeler hoş:
"hoş kağıt parçaları",
"renkli konfetiler",
"yasal kalpazanlık",
"kurumsal dolandırıcılık"
Karşılıksız basılan kağıt paralar için (başkaları tarafından) bu benzetmelerin yapıldığı belirtildikten sonra, aslında altın standardının da farklı olmadığı anlatılmaya çalışılıyor.
Oysa altın standardının da öyle olması, ancak yukarıdaki yöntemlerin altın standardında da uygulanmasına bağlı. Yani bir kağıt üzerine "bu kağıdın karşılığı şu kadar gram altındır" dedikten sonra, mevcut altın miktarından çok daha fazla o kağıtlardan basılması gibi! E onun ne farklı kaldı ki itibari paradan?
The Gold Standard: Solid as the Paper It's Written On
Kayıtlar
36 dakika önce
