On the eve of U.S. President Barack Obama’s visit to China, a major Chinese official has criticized U.S. monetary policy in unusually harsh language. Liu Mingkang, China Banking Regulatory Commission chairman said the zero interest rate policy of the U.S. Federal Reserve posed a “new systemic risk.”
Liu, "FED'in sıfır faiz politikası, [yarattığı carry trade ortamı nedeniyle] dünya için yeni bir sistemik risk gerekçesi" demiş, Obama gelirken. Az şey mi bu?
Şurada da konuya ilişkin farklı kişilerin daha detaylı görüşleri var.
Başka bir blog sayfasında da "Borcun Gücü" (the Power Of Debt) başlığıyla, Obama'nın son Uzakdoğu seyahatinde maruz kaldığı laf ve muamelelere atıfla şöyle manzara çizilmiş:
"- 1994'de Clinton Japonya'ya gittiğinde Japonya'nın sahip olduğu ABD tahvili miktarı 196 milyar dolar idi ve Clinton iyi muamele gördü,
- 2008'de Japonya'nın elindeki ABD tahvili miktarı 1.05 Trilyon dolara ulaştı, Obama vasat itibar gördü,
- 2014'de Japonya'nın elindeki ABD tahvili miktarı (bu hızla giderse) 4 trilyon doları geçecek ve 2014'de ABD başkanı muhtemelen davet ettiği Japon kral ve kraliçesinin önünde "basit bir Pearl Harbour kazası için Japonyaya karşı verdikleri aşırı tepki nedeniyle Japonlardan Japonca özür dilerken, Japon konuklara Beyaz Saray'da sadece parmak sandviçler ikram edecek ve Beyaz Saray bunun fakirlikten değil, standart protokol uygulaması olduğunu açıklayacak!"
Bunlar asla olmaz diyebilen var mı? Eğer varsa, borçlu olmanın çok güçlü insanları (toplumları) düşürebileceği acizliğin gücünü bilmiyordu demektir!
Bundan daha on sene önce, bir Çin'li bürokratın ABD Başkanı önünde o lafları edebileceğini kaç kişi tahayyül edebilirdi? Bugün tahayyül edemediğimiz laflar, tavırlar da ileride olacaktır.